Ел назарына ұсынылған латын әліпбиінің соңғы нұсқа­сын Комиссияның соңғы шешi­мі деп ойламаймын.

Жалпы, ұсы­ныстар жақсарып келе жа­тыр. Кейiнгiсiнiң алдың­ғы ұсы­­н­ыстан әлдеқайда тиімді екен­­дiгiне дауа жоқ. Бiрақ апо­­с­трофтарды ерсiлi-қар­сы­­лы қолдана беру көңiлге қо­ным­сыз. Сосын, диграфты мүл­дем жоққа шығаруға да өз басым қарсымын. Мысалы S-тың қасына H-ты қойып, Ш-ны беруге болады. Белгiлi бiр мөлшерде диграфты да, апос­трофты да пайдалану керек. Бастан аяқ жiңiшкелiкке апос­трофты пайдалану жазыл­ған сөй­л­емнің көрінісіне әсем­дік бере алмайтын сыңайлы. Мыса­лы, «өңшең» немесе «иiлу» деп жазып көрсеңіз сөз­дің үсті дәйекшеге толып кете­ді. Сондықтан бұл мәсе­ленi тағы да қарау керек деп ой­лаймын. Негізінен, диграфтан толық бас тартудың қажетi жоқ. Әрине, А мен Е-нi қосып қойып, Ә әрпін беру ақылға қонымсыз. Бiрақ жөн-жосықсыз үстiне апостроф берудiң қажетi жоқ. Өте жиi пай­даланылатын әрiп­терге апостроф немесе басқа бел­гi­­лердi қоса беру адамдарды шатастырады деп санаймын.