Сипаттама

Кiтапта ортағасырлық (ХІІ ғ.) түркі жазба ескерткiшi Қожа Ахмет Ясауидің «Хикметтерi» тiлiнiң лексика-фразеологиялық құрамы мен құрылымы, морфологиялық құрылысы, фонетика-фонологиялық жүйесi, көркемдік бiтiмi талданады. «Хикметтердің» ырғақ, өлшем, ұйқас тәрізді өлеңдік белгiлерi сипатталады. Осы iзденicтер арқылы көне, ecкi түркі жазбалары тiлiн зерттеу нәтижесінде жалпы түркітану ғылымына, жазба әдеби тiл теориясына үлес қосу мақсаты көзделедi. Бұл зерттеу жұмысына нысан (объект) болған қолжазбаның (ХVІІ ғ.) факсимилесi (фотонұсқасы) берiлдi. Ол қолжазбаның ecкi араб жазуынан қазiргi графикаға бетпе-бет, жолма-жол дәл көшiрiлiп транскрипцияланған мәтіні де, сондай-ақ өлең қалпына келтiрiлген нұсқасы да ұсынылып отыр. Бұл монографиялық жұмысты арнаулы дiни оқу орындарының, сондай-ақ университеттердің филология, шығыс тiлдерi факуль- теттерінің оқытушылары мен студенттерi пайдалана алады.